Alle ballen hoog houden!

Ik was vergeten dat we bij de diëtiste afgesproken hadden alles stap voor stap te doen. Ik kwam erachter dat alle ballen hoog houden niet te doen is! Ik ben perfectionistisch, wil graag alles tegelijk en dan ook nog eens dat het meteen goed gaat. Iets wat natuurlijk helemaal niet kan! Ik besloot bezig te gaan met mijn prioriteitenlijstje: Minder sporten, mijn eten op orde brengen, zodat ik weet wanneer ik lichamelijke of geestelijke honger heb. Stoppen met laxeren, stoppen met overgeven, weer gezond leven. Zodat mijn lichaam weer de tijd kreeg om aan te sterken en ik mij niet elke dag duizelig en naar voel.

‘‘Ik ben perfectionistisch, wil graag alles tegelijk en dan ook nog eens dat het meteen goed gaat,,

 Doordat ik overal tegelijk mee bezig was had ik eigenlijk geen idee meer waar ik mee bezig was. Ik kon alleen maar denken aan wat niet gelukt was, en zag niet meer wat ik al wel bereikt had. Met laxeren was ik gestopt! Hierdoor kreeg ik allerlei klachten, mijn darmen functioneerden niet, ik moest erop vertrouwen dat het tijd nodig had, ondertussen voelde ik me opgezwollen, deed mijn buik erg veel pijn en heb ik vaak op het moment gestaan om weer aan de laxeermiddelen te beginnen. Ik raakte ervan in paniek! Kwam kilo's aan, en kon nog steeds niet naar het toilet.  

‘‘Ik kon alleen maar denken aan wat niet gelukt was, en zag niet meer wat ik al wel bereikt had,,

Het sporten had ik geminderd en dit ging ook niet vanzelf, maar hierover later meer. Twee dingen waar ik eigenlijk best heel trots op zou moeten zijn! Dat was me tenslotte wel gelukt, maar ik zag het niet, ik kon alleen denken aan wat niet gelukt was. Ik had nog steeds eetbuien, ik spuugde nog steeds, het overgeven was zeker wel minder geworden. Ik spuugde namelijk niet meer elke ''ongezonde'' maaltijd uit, maar alleen nog na een eetbui. En ook het eten van mijn ''verboden lijst'' voedsel lukte nog niet altijd. Gelukkig heb ik een hele fijne diëtiste die mij in kon laten zien dat ik al heel ver ben, daardoor kan ik nu trots zijn op wat al wel gelukt is. Sommige dingen hebben tijd nodig, ik probeer niet meer alle ballen hoog te houden, maar stap voor stap. Denken in oplossingen en niet in problemen. Het is fijn dat een buitenstaander je hier van bewust kan maken, want soms zie je het zelf gewoon niet meer. Ik ben elke dag weer dankbaar voor de hulp die ik krijg, de lieve mensen om mij heen en dat ik mee mag doen aan het traject, mijn weg naar een vitaal leven.