Mijn weg naar een vitaal leven.

Het begin naar een vitaal leven.

 Hoe vaak ik me wel niet bedacht heb, ik heb echt hulp nodig! Zo kan het niet langer! Zo vaak heb ik me ook wel bedacht, het valt allemaal wel mee, ik kan het wel alleen. En dan volgde er weer een nieuwe poging. Gezonder leven, proberen om niet te compenseren maar al snel eindigde dit dan weer in een mislukte poging en ging ik weer verder met waar ik gebleven was. Een cirkel waar je niet uit komt alleen. Ik heb echt heel vaak op het punt gestaan, maar nu werd het tijd voor een uitroepteken! 

‘‘ Hoe vaak ik me wel niet bedacht heb, ik heb echt hulp nodig! Zo kan het niet langer! Zo vaak heb ik me ook wel bedacht, het valt allemaal wel mee, ik kan het wel alleen! ,,

Tot dat er een dag kwam dat ik me lichamelijk zo slecht voelde. Alles deed pijn, ik was moe en voelde me nog nooit zo ellendig. Dit uitte zich in een niet heel gezellige ochtend, ik reageerde het af op de 2 meest belangrijke mensen in mijn leven, mijn 2 meisjes. Ik besefte me op dat moment ook dat deze 2 meisjes, die alles voor mij betekenen, dit helemaal niet verdienen. Begrijp me niet verkeerd iedereen gebeurd dit natuurlijk wel, kinderen opvoeden is zeker niet makkelijk! En wij liggen dan ook zeker wel eens in conflict met elkaar. Ze doen nou eenmaal altijd het tegenovergestelde van wat jij graag zou willen ;). Maar voor mij was dat wel het moment dat ik wist en nu is het klaar! Ik heb echt hulp nodig en nog wel vandaag!

‘‘ Ik reageerde het af op de 2 meest belangrijke mensen in mijn leven, mijn 2 meisjes. ,,

Toen heb ik de telefoon gepakt en heb de huisarts gebeld. Gelukkig kon ik de volgende dag al terecht, ook heb ik mijn oudste zus gebeld om te vragen of ze met mij mee wilde. Ik wist dat wanneer de afspraak stond ik niet meer terug kon. En zo was de eerste stap gezet naar een vitaal leven.