Typisch gevalletje vooroordeel...

20-02-2018

Zoals beloofd zou ik hier nog even op terug komen. Toen de huisarts tegen mij zei dat ik terecht kon bij een kliniek, kon ik alleen maar denken ik ben toch niet gek? Dit zegt helemaal niks over de mensen die naar een kliniek gaan maar meer over mezelf! Ik raakte in paniek, dacht is er dan echt iets mis met mij? Zie je wel? Ik ben mislukt. Ik ging naar huis, wetende dat ik over twee weken terecht kon bij de intern begeleider van de huisarts. Die twee weken waren best lang, er ging van alles door mijn hoofd. Ik wilde alles op een rijtje zetten maar er was alleen maar chaos in mijn hoofd!

‘‘Ik raakte in paniek, dacht is er dan echt iets mis met mij? Zie je wel? Ik ben mislukt,,

Ik probeerde op te schrijven wat ik in mijn leven wilde bereiken, wat mijn doelen waren. Wat wilde ik nou echt zelf? Mijn valkuilen zijn: nogal loyaal zijn naar anderen, geen grenzen hebben, perfectionistisch en door iedereen aardig gevonden willen worden. Bij alles kwam ik terug bij gezond worden. Er voor zorgen dat mijn lichaam en geest weer in balans zouden komen! Wat moest ik daar voor doen? Wat voor hulp had ik daarbij nodig? Ik kwam tot de conclusie dat alle hulp aannemen die ik kon krijgen niet alleen de enige optie was, maar ook de beste. Ik ging het zien als een kans en niet meer als een bedreiging. Wie krijgt er nou zo'n kans? En was vastbesloten om alles aan te pakken met beide handen.

‘‘Ik kwam tot de conclusie dat alle hulp aannemen die ik kon krijgen niet alleen de enige optie was, maar ook de beste,,

Mijn eerste intake kwam dichterbij, ik was zenuwachtig voor wat er zou komen. In mijn leven weet ik alleen maar hoe ik door moet gaan, achterom kijken wat is dat? Wil ik dingen naar boven halen waarvan ik ze liever vergeet? Ik geloof er namelijk in dat wat geweest is, is geweest. Je kan er niks meer aan veranderen. Er volgde een aantal therapiesessies waar ik veel aan had, waar ik leermomenten uit haalde om anders naar mijn verleden te kijken om er in mijn toekomst beter mee om te gaan. Na een aantal sessies kwamen we er achter dat het beter was om naar een eetstoorniskliniek te gaan, omdat daar de mensen zijn gespecialiseerd in eetstoornissen. Ik zei volmondig ja! Maak maar een afspraak, ik ben er klaar voor, mijn doelen zijn nu helder ik weet welke weg ik wil bewandelen. De weg naar een vitaal leven! 

© 2018 Eetstoornis blog. Gemaakt door Nicole Roes
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin