De weegschaal was mijn beste                     vriend!

Ik was zo geobsedeerd van dat nummertje op de weegschaal. Het beïnvloede mijn leven zo erg, maar er afscheid van nemen kon ik ook niet. In de begin jaren stond ik er minimaal wel 3 keer per dag op, in de hoop dat hij aan zou geven wat ik wilde dat hij aangaf, maar natuurlijk kon er tussen die paar uur er echt geen kilo af zijn, integendeel.

‘‘Het beïnvloede mijn leven zo erg, maar er afscheid van nemen kon ik ook niet,, 

De weegschaal ging kapot, en ik dacht dit wil ik niet meer. Waarom zou ik mezelf elke dag weer zo kwellen! Elke keer die teleurstelling, elke keer de tranen over mijn wangen afvegen omdat het weer mislukt was. Dat was het toch allemaal niet waard? Ik besloot er geen meer te kopen! Weg met de weegschaal. Dat moest er voor zorgen dat ik niet meer elke dag dat gevoel zou hebben. De eerste dagen gingen voorbij en het bleef in mijn hoofd spoken, ik kon aan niets anders meer denken dan aan de weegschaal. Ik ben naar de winkel gereden en stond voor het schap van de weegschalen. Ik denk dat ik er wel een half uur heb gestaan. Ik dacht wanneer ik tegen mezelf blijf zeggen: Nicole je hebt dit niet nodig, dit is niet wat je wilt, komt het goed. Ik ben weggegaan, de auto in gestapt en het enige wat ik kon was heel hard huilen!

‘‘De eerste dagen gingen voorbij en het bleef maar in mijn hoofd spoken, ik kon aan niets anders meer denken,,

Mijn dochter werd erg ziek, van de huisarts moest ik haar gewicht bij gaan houden. Ik kon dit natuurlijk makkelijk doen bij de vader van mijn dochter, maar dat deed ik niet. Ik ben gelijk door gereden naar de winkel en heb een weegschaal gekocht! Ik werd er helemaal blij van. Maar ergens wist ik natuurlijk dat dit weer het begin was van het einde.

Ik sta nu niet meer 3 keer per dag op de weegschaal, maar weeg me nog wel elke ochtend. Ik hoop dat er een moment komt dat ik mijn beste vriend de deur uit kan doen!