Lichamelijk onderzoek
Ik bleef ondanks dat ik op de goede weg zat klachten houden, natuurlijk heeft het tijd nodig, de afgelopen jaren ben ik nou eenmaal niet echt goed geweest voor mijn lichaam, daar ben ik me van bewust. Maar ergens had ik gehoopt dat ik me al iets beter zou voelen. Volgens de diëtiste was het goed om een lichamelijk onderzoek te doen. Ik moest me melden bij de arts in de kliniek, deze nam alle klachten met mij door, en er vervolgde lichamelijke onderzoeken.
De pijn en het bloed bij het overgeven komt doordat de slokdarm beschadigd is, wanneer ik daar nu mee stop zou dat allemaal weer goed kunnen komen. Mijn bloeddruk, hartslag en bmi waren goed. Nu alleen nog wachten op de bloedtest. Ik ging er ergens van uit dat deze goed zou zijn en sprak dan ook af met de arts geen bericht, goed bericht. Ik dacht er dan ook niet meer over na. Totdat maandags mijn telefoon ging. Het was de arts, dit betekende, zoals je kunt raden, dat de uitslagen niet goed waren. Ik wist al dat door mijn boulimia dat mijn suikerspiegel niet meer functioneerde zoals het zou moeten. Dit werd waarheid, want de uitslag gaf aan dat ik maar een suiker had van 2,9. Veel te laag, maar het zou veel van mijn klachten wel verklaren.
Voor nu gaan we het eerst proberen om mijn eetpatroon weer op orde te krijgen, kijken of ik op die manier mijn suiker weer onder controle kan krijgen. Iedere keer voelt het voor mij weer als een waarschuwing en stimulans om nog meer mijn best te doen om alles onder controle te krijgen. De wil is er en het begin aan de weg ook. Alleen gaat het me soms nog niet snel genoeg.