Helloooooo i'm back!
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik energie had om weer eens wat te schrijven. Dit weergeeft heel mooi hoe perfectionistisch ik was! Want stel je voor dat je toch eens niks boeiends te vertellen had, wie wil er tenslotte alleen maar negatieve dingen lezen? tenminste zo voelde dat, nu weet ik dat het helemaal geen negatieve dingen waren maar juist hele mooie dingen die er voor gezorgd hebben dat ik nu weer kan zeggen ik ben er weer! De verhalen die ik schreef kwamen voor mijn gevoel niet tot zijn recht, waardoor ik ze ook niet meer wilde plaatsen. Ik voelde me de afgelopen maanden niet heel lekker, er gebeurde zoveel en ik was doodmoe. Meer downs dan ups, maar ik had ze meer dan nodig om weer te kunnen groeien in mijn eigen proces. Inmiddels volg ik nu nog twee dagen in de week therapie, gaat het goed met me en heb ik de dagen dat het minder gaat geaccepteerd. Neem ik nog steeds de tijd voor mezelf, want niks is mooier dan de reis opzoek naar jezelf, dit kunnen uitdragen zodat je de beste versie van jezelf kunt zijn met alle emoties die daarbij horen.
Mijn reis door de vierdaagse.
3 maanden lang, elke week, 4 hele dagen mocht ik deelnemen aan hele intensieve therapie. Veel heb ik mogen leren. Hoe om te gaan met eten, Wie ben ik, wat wil ik uitdragen en welke weg wil ik bewandelen. Welke overtuigingen heb ik van anderen meegenomen in mijn leven, welke ik niet meer wilde hebben, hoe ik om moest gaan met emoties die ik had en die er nog zaten van alle jaren, want doordat ik weer ging eten kreeg ik ze weer. Maar vooral heb ik mogen leren dat het er niet om gaat of ik voldoe aan het ideale beeld van wat ik van een goede moeder, vrouw, dochter, zus of vriendin zijn had, maar dat je het ideale beeld aan kunt passen waardoor je kunt zijn wie je bent. Dat ik mag zijn wie ik ben, mijn mooie en minder mooie kanten mag omarmen en weer in de spiegel kan kijken.
Leven is eten, zonder eten geen leven.
Wie weet schrijf ik ooit nog een boek met mijn hele verhaal, maar de komende periode wil ik jullie vooral meenemen in de dingen die mij geholpen hebben weer een andere kijk te hebben op het leven. Wat mij de kracht heeft gegeven en nog steeds geeft om door te gaan, zodat ik op een dag kan zeggen tot nooit eetstoornis, jou heb ik niet meer nodig! Gelukkig kan ik dat nu al wel voor merendeels zeggen en daar ben ik echt heel erg trots op!